arda yalamaç'ın, güneşin batışına bakmayan insanları anlatan fotoğrafı üzerine aklıma geldi bu resmi buraya koymak. istanbul'a ilk gittiğim zaman (2000'de) her tarafa büyülenmiş gibi bakarken çektiğim eski bir resim, bakmamaya başlamadan önce çekmiştim bunu. hatırlamak guzel oldu, teşekkürler arda.
baharın bu bu ilk günlerinde sonbahara ve o günün güneşine güzel bir hoşçakal diyen fotografın ve yazdıkların beni çok mutlu etti, renk tonları çok güzel olmuş ve arka ışık sayesinde ağacın silüeti harika bir garafik yaratmış, güneş gözükmesede battıgı gün gibi aşikar, sevgiyle danende...